Bu arada, yazık ki, çok yazık ! İSTANBUL isminde bir yolcu gemimiz bile yok ! Sanki çok gemimiz varmıış da, İSTANBUL olanı yok ! Sürdürülen yanlış politikalar yüzünden elimizde kaç yolcu gemimiz kadıki, İSTANBUL adlı olanı kalsın.
İSTANBUL adlı son geminin Marmara’da yanarak elden çıkmasının üstünden tam 10 yıl geçti. 29 Mayıs 1992 günüydü. 22 yıllık İstanbul feribotu, İstanbul’dan aldığı 357 yolcu ve 100 e yakın araçla İzmir seferini yapmak üzere Sarayburnu’ndan hareket etmişti. 7 saattir yoldaydı. çanakkale Boğazı’nı gece yarısına doğru geçerek Ege’ye açılacaktı. Marmara Adası açıklarında seyretmekteydiki, saat 22:00 sularında gemide aniden yangın alarmı çalmaya başladı: Makina dairesinde yangın çıkmıştı !
Başlama nedeni bir türlü anlaşılamayan yangın kısa zamanda kontrolden çıkarak bütün makine dairesine yayılı verdi. Mürettebatın alevleri söndürebilmek için sarfettiği bütün gayretler boşa gidiyordu. Gemiden YANIYORUZ ! sinyalleri verildi ve telsizle yakındaki teknelerden acele yardım istendi.
O sırada o çevrede bulunan İSTİKLAL M. GÖZDE B ve BÜLENT AKAR adlı kuru yük gemileriyle Romen bandıralı TUSİAD tankeri rotalarını hemen İSTANBUL feribotuna çevirdiklerini bildirdiler. Ne var ki, yakıtlı dolu olduğundan Romen tankerinin yanmakta olan gemiye fazla yaklaşması beklenemezdi. Bu arada Çanakkale, Tekirdağ, İstanbul ve Erdek limanlarındaki sivil ve askeri yangın söndürme gemileride acele olay yerine doğru yola çıkarılmıştı. Ayrıca, askeri ve sivil helikopterlerde kurtarma çalışmalarına katılmak üzere hemen havalanmışlardı.
Yanmakta olan İSTANBUL feribotuna yaklaşan gemiler bütün yolcuları ve mürettebatı tahliye ettiği için olayda can kaybı olmadı. Feribotun ise her an batması söz konusuydu. Romörkörler yanmakta olan feribotu Tekirdağ önlerine çekmeye başladılar. Kazazedeler, denizcilerin yolcuları kurtarmak için canla başla çalışmalarını takdir ve şükranla karşıladılar. yolcuların uğradığı maddi kayıp bir süre sonra işletme tarafından karşılandı. Ama, geminin hiçbir işe yaramayan bir enkaz haline dönüştüğü için onarılıp yeniden filoya kazandırılması mümkün olamayacaktı
İSTANBUL, 1970’te, İstanbul Camialtı Tersanesi’nde inşa edilmiş 3.445 gross 1.574 net tonluk bir feribottu. Fransa’dan satın alınan TRUVA feribotunun eşi olarak yapılmıştı. 86,4 m uzunluğundaydı, genişliği 15,5 m, derinliği 4,2 m idi. Hollanda yapımı toplam 9.000 beygir gücünde iki dizel motoru vardı. çift uskurlu olup. Saate 19 mile yakın hız yapabiliyordu. Yıllarca Karadeniz hattı ile İzmir posta seferlerinde kullanıldı. 1979 yılı Mart başlarında bir süre yüzer sergi gemisi olarakta hizmet etmişti. Enkazı, 1993 yılının ocak ayında hurda fiyatına satıldı. Yazık olmuştu Tekirdağlı Şaban Kaptanın Sevgili İSTANBUL’una.
Kaynak: Istanbul’un Unutulmayan Gemileri Eser Tutel
