Ankaralı olmamalıydım nedense hep yanlış şehirde doğduğumu düşünüyordum. Her sabah gözümü açtığımda abimin dalış kıyafetli fotoğrafı çarptırdı gözüme ve nedense evlatlık olduğumu asıl ailemin bodrumun bir sahil köyünde yaşadığını düşünürdüm genlerimde tuzlu su vardı. Yıllarca Abimin kızıldeniz maceralarını dinledim biranda gurur duydum diğer yandan kıskandım bende dalmalıydım büyülü sualtıyla tanışmalıydım. Abim her ilk bahar bu yaz dalıcaz derdi fakat o yaz hiç gelmek bilmedi. Sonunda1999da kararımı verdim yine ankarada Badim dalış okuluyla eğitime başladım. Sualtı dünyasında ilk paletimi vurdum insanlık için küçük fakat benim için büyük bir olaydı. Başınız suya gömüldüğü anda dış dünya ile bağlantınız kopuyor apayrı bir alem, iç uzay, başka bir boyut adına ne derseniz deyin,bence her adem oğlu ölmeden önce almalı. Merak, korku, mutluluk, heyecan bütün duyguların bir potada harmanlandığı bu sihirli ortam artık benim için yaşam biçimi oldu.(Kötü birgün dalmak iyi bir günde evde oturmadan iyidir)
Emine Durhan Taşçı
Türkiye’de ilk Kadın dalgıç ve sualtı fotoğrafçısı kimlerdir?