Atatürk, eşi latife hanımla Konya’yı ziyareti sırasında, sıfır üç olacak 1925 günü defterine şu notu düşmüş:
Memleket ve milletin kurtuluşu ve mutluluğu için çalışmaktan başka bir amacım yoktur. Bu, bir insan için kafi bir sevinç ve haz temin eder.
Benimle beraber olan arkadaşlarım, bütün vatandaşların da aynı maksadı takip etmektedirler. Şahsi ve ailevi huzur ve mutluluğun, milletin huzur ve mutluluğuyla, memleketin emniyet ve sağlamlığıyla mümkün olduğunu gerçek ve ciddi bir şekilde bilmektedirler.
Ben ve benimle beraber olanlar, hedefimizin yüceliğini, yolumuzun doğru olduğuna eminiz. Bundan asla şüphe ve tereddütümüz yoktur.
Yaptığımız hizmetlerle övünmiyoruz. Yapacağımız hizmetlerin övünç kaynağı olabileceği ümidi ile teselli buluyoruz. Milleti, aklımızın ermedi veya yapma kudret ve kabiliyetini kendimizde görmediğimiz konularda kandırarak, geçici iltifatlar elde etmeye tenezzül etmeyiz. Millete adi politikacılar gibi yalancı vaatlerde bulunmaktan nefret ederiz.
Vatani, milli konularda ilerleyen fikri ve fiili kusuru ve noksanlarımızı görüp iyilikle uyaranlardan memnun ve müteşekkir kalırız. Fakat bizim maksadımız kötüye yoran, yorumlayan, millet ve memlekete ait ülkülerimizin yerine getirilmesine engel olmak için çalışanlara iyi niyet atfetmeyiz. Bu gibiler cidden hain değillerse mutlaka gafildirler ve bu sebeple ihanete, kötülük ve fesada alettirler.
Milletimizi hakiki kurtuluşa, mutluluğa kavuşturmak için yapılmasını zorunlu olduğuna inandığımız esaslar yerine getirmekte tereddüt göstermedik. Bu esasların devam ve istikrarını temin etmek için ise hayatlarımız ortadadır
